"... czuły, skory do zabawy, doskonały z dziećmi, całkowicie i głęboko przywiązany do swoich właścicieli. Ale równocześnie jest coś tajemniczego w Beauceronie. Jest jak niektórzy ludzie, nie mówiący wiele, ale o silnej osobowości. Ma on jakiś wymiar, głębokość, jakiej nie znalazłem w innych psach."
"the country gentleman"
Colette
Beauceron jest największym psem pasterskim z Francji. Póki co jego popularność poza ojczyzną nie jest największa, mimo iż rasa ta ma dosyć długą historię. Została ona stworzona we Francji bez domieszek obcej krwi. Pierwsze wzmianki o psie w typie Beaucerona pojawiły się w zapiskach z 1587 roku.
Beauceron był hodowany jako pies ogólnoużytkowy - do pomocy przy wypasie owiec czy bydła, również jako stróż stada i domostwa. Swoją nazwę zawdzięcza regionowi, w którym powstał - La Beauce - nazywany również Berger de Beauce (owczarek z Beauce) lub Bas Rouge (czerwona pończocha) - co zawdzięcza charakterystycznemu podpalaniu. Jest blisko spokrewniony ze swoim długowłosym kuzynem Briardem. Pierwszy raz różnice między tymi dwoma typami psów opisał ksiądz Abe Rosier w artykule na temat psów pasterskich w 1809 roku, tam również pierwszy raz pojawiły sie nazwy Berger de la Brie i Berger de la Beauce. Ostatecznie fracuski związek kynologiczny zatwierdził standard Beaucerona w 1893 roku. W 1922 roku powstał Klub Przyjaciół Beaucerona - Club des Amis du Beauceron - pod przewodnictwem M. Paul Megnin, zasłużonego działacza na rzecz rasy.
Beauceron był używany w obu wojnach światowych przez armię francuską jako łącznik na linii frontu, a także jako pies tropiący czy wykrywający miny. Wykorzystano tu jego zdolność do nauki i gotowość do wykonywania komend. Do dziś jest używany w służbach mundurowych zarówno w wojsku jak i w policji.
W latach 60-tych, w obawie przed utratą cech wypracowanych latami wśród starych rodzimych ras pasterskich, ministerstwo rolnictwa nakazało francuskiemu związkowi kynologicznemu wprowadzenie odpowiednich testów dopuszczających psy do hodowli. W czasach, kiedy zmieniają się formy hodowli bydła czy owiec obawiano się zdegradowania czy nawet zaniku Beaucerona. Na szczęście wszechstronny Berger de Beauce odnalazł się znakomicie w nowoczesnym świecie nie tylko jako oddany obrońca domu czy rodziny ale również jako pies służbowy i sportowy.
Beauceron był hodowany jako pies ogólnoużytkowy - do pomocy przy wypasie owiec czy bydła, również jako stróż stada i domostwa. Swoją nazwę zawdzięcza regionowi, w którym powstał - La Beauce - nazywany również Berger de Beauce (owczarek z Beauce) lub Bas Rouge (czerwona pończocha) - co zawdzięcza charakterystycznemu podpalaniu. Jest blisko spokrewniony ze swoim długowłosym kuzynem Briardem. Pierwszy raz różnice między tymi dwoma typami psów opisał ksiądz Abe Rosier w artykule na temat psów pasterskich w 1809 roku, tam również pierwszy raz pojawiły sie nazwy Berger de la Brie i Berger de la Beauce. Ostatecznie fracuski związek kynologiczny zatwierdził standard Beaucerona w 1893 roku. W 1922 roku powstał Klub Przyjaciół Beaucerona - Club des Amis du Beauceron - pod przewodnictwem M. Paul Megnin, zasłużonego działacza na rzecz rasy.
Beauceron był używany w obu wojnach światowych przez armię francuską jako łącznik na linii frontu, a także jako pies tropiący czy wykrywający miny. Wykorzystano tu jego zdolność do nauki i gotowość do wykonywania komend. Do dziś jest używany w służbach mundurowych zarówno w wojsku jak i w policji.
W latach 60-tych, w obawie przed utratą cech wypracowanych latami wśród starych rodzimych ras pasterskich, ministerstwo rolnictwa nakazało francuskiemu związkowi kynologicznemu wprowadzenie odpowiednich testów dopuszczających psy do hodowli. W czasach, kiedy zmieniają się formy hodowli bydła czy owiec obawiano się zdegradowania czy nawet zaniku Beaucerona. Na szczęście wszechstronny Berger de Beauce odnalazł się znakomicie w nowoczesnym świecie nie tylko jako oddany obrońca domu czy rodziny ale również jako pies służbowy i sportowy.
|
|
|
Zdjęcia datowane na: górne 1896, nastepnie u dołu od lewej 1901, 1931 i 1937. Więcej na profilu FB Vintage Beauceron.
